منشور حقوق بیمار
1 – دریافت مطلوب خدمات سلامت حق بیمار است .
این خدمات باید تا حد امکان محترمانه ، صادقانه ، عادلانه ، سریع و فارغ از تبعیض باشد . شرایط خاص بیمار ( ناشنوا – کودک – زبان بیگانه و ... ) در نظر گرفته شود . مبتنی بر دانش روز ، منافع بیمار و امکانات و شرایط مناسب و به دور از درد و رنج باشد . در شرایط اورژانس فارغ از الزام به تامین هزینه و یا همراه با فراهم سازی زمینه انتقال به مراکز مناسب دیگر باشد .
2 – اطلاعات باید به نحو مطلوب و به میزان کافی در اختیار بیمار قرار گیرد .
اطلاعات شامل : هزینه های احتمالی – بیمه های تحت پوشش – نام و مسئولیت اعضای کادر درمانی – مفاد منشور حقوق بیمار – نقاط ضعف و قوت و عوارض احتمالی روش درمان و توضیح در خصوص درمانهای جایگزین – نحوه دسترسی به پزشک معالج – آموزشهای لازم در ارتباط با بیماری – تصاویر اطلاعات ثبت شده در پرونده
3- حق انتخاب و تصمیم گیری آزادانه بیمار باید محترم شمرده شود .
بیمار در موارد ذیل حق انتخاب دارد :
- درخواست جهت انتخاب پزشک معالج و انجام آن در صورت امکان
- انتخاب مرکز خدمات دهنده امور تشخیصی و درمانی و نظرخواهی از پزشک دوم به عنوان مشاور
- شرکت در پژوهش
- قبول یا رد درمان پیشنهادی پس از آگاهی غیر از موارد اورژانسی به صلاحدید پزشک
- زمان کافی جهت تصمیم گیری در انتخاب ، در صورت عدم وجود خطر
4 – اصل رازداری و احترام به حریم خصوصی بیمار رعایت شود .
باید به حریم خصوصی بیمار احترام گذاشته شود و امکانات لازم بدین منظور فراهم شود . فقط بیمار ، گروه درمانی و افراد قانونی مجاز حق دسترسی به اطلاعات بیمار را دارند . همراهی فرد معتمد در مراحل تشخیصی حق بیمار است مگر اینکه خلاف ضرورت پزشکی باشد .
5 – دسترسی به نظام کارآمد رسیدگی به شکایات حق بیمار است .
بیمار حق دارد در صورت نقض حقوق خود ، بدون اختلال در کیفیت خدمات دریافتی به مقامات ذی صلاح شکایت کند و از نتایج شکایت خود در مراجع ذی صلاح آگاه و پس از رسیدگی از همان طریق مطلع گردد .